....กฎหมายรัฐธรรมนูญถือเป็นกฎหมายหลักที่วางหลักการเรื่องนี้ ในส่วนที่เกี่ยวกับการบัญญัติกฎหมายเรื่อง การคุ้มครองสิทธิของผู้บริโภค และการจัดตั้งองค์การอิสระที่ทำหน้าที่ออกกฎเกณฑ์ ระเบียบ และมาตรการต่างๆ เพื่อ บรรลุวัตถุประสงค์ตามกฎหมายในเรื่องนั้นๆ กล่าวคือผู้บริโภคในความหมายทั่วไปย่อมหมายถึงบุคคลทั่วไปที่เกี่ยว ข้องกับกิจกรรมต่างๆ ในชีวิตประจำวัน ไม่ว่าจะเป็นผู้อุปโภคบริโภคสินค้า ผู้ใช้บริการของร้านค้าหรือสถานบริการ ในบางกรณีบุคคลเหล่านี้จะได้รับความคุ้มครองสิทธิตามกฎหมาย แต่ในบางกรณีจะต้องเป็นบุคคลที่ระบุไว้ในกฎหมายเฉพาะเรื่องเท่านั้นจึงจะได้รับความคุ้มครอง อาทิเช่น เป็นผู้ซื้อสินค้าหรือผู้รับบริการจากผู้ประกอบธุรกิจ จึงเป็นผู้บริโภคตามความหมายใน “พระราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภค พ.ศ.๒๕๒๒“, “พระราชบัญญัติการแข่งขันทาง การค้า พ.ศ. ๒๕๔๒“ เป็นต้น ซึ่งส่วนใหญ่มักเป็นกฎหมายเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวกับการควบคุมการประกอบการชนิด นั้นๆ กฎหมายสำคัญที่วางหลักการพื้นฐานเรื่องการคุ้มครองสิทธิของผู้บริโภคในเรื่องการซื้อขายสินค้าและ บริการคือ“พระราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภค พ.ศ.๒๕๒๒“ แก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.๒๕๔๑
ขอขอบคุณเว็บไซท์ http://mail.hu.ac.th/~s3152024/custom.htm
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
2 ความคิดเห็น:
นิสารัตน์ โสดามุก 51116940233
สิทธิของผู้บริโภคช่วยให้ผู้บริโภคสามารถเลือกบริโภคสิ่งต่างๆที่มีคุณค่าของตนเอง
และสามารถคุ้มครองสิทธิบางอย่างในด้านการซื้อของได้อีกด้วย
ดังที่กล่าวมาว่าสิทธิผู้บริโภคมาอยู่ 5 ประการ ซึ่งในรัฐธรรมนูญมาตรา 57 จะระบุไว้อย่างชัดเจนว่า "สิทธิของบุคคลซึ่งเป็นผู้บริโภคย่อมได้รับการคุ้มครอง" โดยมีการจัดตั้งสำนักงานคุ้มครองผู้บริโภค หรือ สคบ.ขึ้นมาดูแล ถึงแม้จะมีหน่วยงานมาดูแลแต่ก็ยังมีการอ้างว่ามีผู้ร้องเรียนมาเยอะจึงทำให้รับผิดชอบได้ไม่ทั่วถึง เดี๋ยวนี้เจอบ่อยเวลาไปซื้อของแล้วเกิดการทอนเงินผิดเจ้าของร้านหรือพนักงานมักจะอ้างว่า “ขอโทษค่ะ ทอนเงินผิด“ ซึ่งไม่รู้ว่าเกิดจากความตั้งใจหรือไม่ ดังนั้นสิทธิของผู้บริโภคจึงเป็นเรื่องใกล้ตัวเป็นเรื่องที่เราควรจะศึกษาและใส่ใจให้มากจะได้ไม่ถูกเอารัดเอาเปรียบจากพ่อค้าแม่ค้าค่ะ
ข้อมูลอ้างอิง ：http://www.nhrc.or.th/news.php?news_id=647
แสดงความคิดเห็น